Noorder eiland - Nieuw-Zeeland

Hoi allemaal!

We zijn op dit moment, na een aantal dagen op basic campings te hebben gestaan, beland op een scenic camping met wat meer faciliteiten, zoals een warme douche die wij een paar dagen gemist hebben. Vandaar nu ook wifi en een verhaal!

Aangezien onze vlucht vanuit Hong Kong pas om 19:20 uur lokale tijd vertrok, vonden we dat er in de ochtend van 5 maart nog een activiteit in ons programma paste. We besloten om met de metro naar een parkje met 1000 boeddha’s te gaan. Voor onze trouwe ‘Wie is de mol’ kijkers moet dit bekend zijn. Grote gouden beelden langs een stijl pad, met aan de top van dat pad een prachtig ‘kerkje’, waarin nog zeker 10.000 boeddha beeldjes aan de wand hangen. Brian identificeerde zich het meest met een opvallend lang beeld (foto).
Op onze weg terug hebben we geprobeerd 2 van de beelden op de foto te zetten die ook door de deelnemers van Wie is de mol gezocht moest worden in aflevering 4/5.
Onze vlucht naar Auckland verliep goed, weinig turbulentie en zelfs slapen lukte bij ons beiden even. Blij verrast waren we toen we zagen dat er een blauwe hemel prijkte boven een het vliegveld van Auckland. Toen we al snel onze tassen van de band pakte, merkte we op dat we ons campertje pas 7 maart konden ophalen. Niet volledig volgens plan dus besloten we om richting het centrum van Auckland te rijden met een bus om daar te zoeken naar een plek om de nacht door te brengen. Al snel vonden we in de sky-tower de plaatselijke I-site. Deze bemande informatiepunten bieden handige tips en informatie over de plaats van bestemming en de regio daaromheen (Muriël bedankt voor de tip, erg handig).
We dropten onze backpacks in het hostel Nomads en liepen vervolgens in korte broek richting de haven. Daar installeerden we ons op houten ligstoelen en genoten van een schitterend, divers uitzicht. ’s Avonds aten we op het dakterras van het hostel samen met twee andere Nederlanders, van een door het hostel georganiseerde barbecue.
De volgende ochtend zijn we vroeg opgestaan om onze camper op te halen. Met wat mazzel konden we op het vliegveld direct instappen bij iemand van het verhuurbedrijf. Na het administratieve en informatie gedeelte in een loods op het nabij gelegen terrein, waren we klaar voor vertrek. De camper (foto) heeft alles wat we nodig hebben. Een klein keukentje (gas), een magnetron en koelkast en voldoende kastjes met potten, pannen, bestek en dergelijke. De banken en tafel zijn eenvoudig om te bouwen tot bed, Brian past er in en kan zelfs staan in de camper daar we hebben gekozen voor een high-top busje, top dus! Claudia reed, Brian navigeerde, maar de ons eveneens geadviseerde supermarkt (Pack and Save) konden we niet vinden. Een Countdown bood uiteindelijk uitkomst, daar deden we onze eerste broodnodige inkopen. Anders dan in Hong Kong is er hier gewoon brood te koop en is er een ruime keuze in beleg. De eerste dagen heeft er vooral pasta, gehakt, kip, brood, salade en wraps op het menu gestaan en dan vooral combinaties uiteraard. Van een vertrekkend stel hebben we op de eerste camping nog wat handige dingen zoals kaarsen, peper en theezakjes gekregen.

De eerste nacht hebben we op een serviced campsite gestaan, waar stromend water, douches en elektriciteit aanwezig zijn. Daarna hebben we twee nachten op een standard campsite overnacht, waar enkel een toilet en een kraantje (geen drinkwater) aanwezig zijn. Het back to basic gevoel van de simpele campings bevalt ons goed. Met het gas om te koken, de koelkast die is aangesloten op de main switch, de kasten vol voorraad, het kraantje met zuiverend water en de drie lampjes in de camper hebben we alles wat we nodig hebben. Wat extra deo en de washandjes van oma Ien en de wetenschap dat je enkele dagen verder weer eens kunt douchen houdt ons fris. Een duik in zee of een meer die we passeren is bovendien ook een optie.
Wat een natuur hier in Nieuw-Zeeland, ongerept, afwisselend en oogstrelend! Van oneindige bergpaden met haarspeldbochten omringd door veel groen tot witte stranden met helder water. De vrienden die ons informeerde over al dit moois hebben niets teveel gezegd. Sowieso iedereen bedankt voor de vele tips, boekjes, mails et cetera!

Op aanraden van Rik zijn we vanuit Auckland richting Coromandel gereden, een prachtig gebied waar Nieuw-Zeeland direct zijn ware gezicht toont. Bosrijke, heuvelachtige wegen, maar ook strandjes en prachtige kustlijnen. Onze lunch hadden we op een grasveld vlak voor een helder blauwe kustlijn. De volgende dag zijn we via Hahei en Hot water beach verder naar het zuiden gereden. Bij Hahei liepen we via een heuvelachtig pad naar een kiezelwit strand. Daar was ook de Cathedrale Cove, een rotsformatie in de vorm van een kathedraal waaronder je via het strand door kon lopen. Bij hot water beach zorgen ondergrondse geothermische stromen voor heet zout water op bepaalde delen van het strand. Toen we aankwamen was het tij goed en dat was dan ook te zien. Honderden mensen waren fanatiek aan het graven met gehuurde schepjes en lagen in lauwe/warme kuilen. Dit was voor ons iets te om tussen te gaan zitten en we hebben na het voelen met onze voeten van bijna kokend water besloten om verder te gaan. De nacht hebben we doorgebracht op een heel basic campinkje, wat zelfs zo basic was dat er op de hele camping behalve onze camper geen licht was te bekennen. Dit resulteerde later op de avond tijdens een toiletronde dat Brian zo enthousiast werd van het wederom zien van het licht van de camper dat hij een greppel over het hoofd zag. Toen hij zichzelf op probeerde te vangen moest zijn iPhone (zaklampfunctie net uitgezet) het ontgelden. Op het moment moeten we de oplossing (reparatiepunt) voor het volledig gebroken scherm nog vinden.
De volgende dag zijn we vol goede moed weer zuidwaarts gaan rijden. Bij Tauranga (Oostkust Noorden-eiland) hebben we een ronde gelopen om een prachtige berg in Mount Maunganui. Binnen slechts een kilometer mondt de zee daar uit in een stuk prachtig zandstrand en even verderop zijn prachtige rotsen te vinden. Na een late lunch in onze kamer ergens onderweg zijn we doorgereden richting Rotorua, waar we wederom op een primitieve camping grenzend aan een meer onze camper positioneerde. ’s Avonds vielen de voor ons eerste regendruppels in Nieuw-Zeeland.
Vanochtend zijn we extra vroeg vertrokken en waren we al om 8:30 uur in een park wat zich kenmerkt door haar geisers en geothermische poelen. Bijzonder om te zien hoe de natuur en haar van binnenuit komende warmte de aardkorst in zoveel verschillende vormen kan laten smelten, kleuren en spuiten. Via het meer van Taupo, waar Brian tijdens onze lunch wat ballen afsloeg het meer in, vervolgden we onze weg richting het Tongariro National Park. Vanaf de camping waar we vannacht zullen verblijven hebben we uitzicht op de Mount Ruapehu en haar sneeuwgrens en op Mount Ngauruhoe, beter bekend als Mount Doom uit de films van Lord of the Rings.
Op dit moment plannen we onze activiteit van morgen en bepalen we op welke dag we met de ferry de oversteek zullen maken naar het Zuiden eiland.

Brian zal zo snel mogelijk een iPhone wonderdokter zoeken (waarschijnlijk in Wellington) zodat hij zijn (oud)collega’s, maatjes en familie weer persoonlijk wat berichtjes en foto’s kan sturen. Tot die tijd moet hij het met de iPhone van Claudia doen.

Nieuw Zeeland is evenals onze hele reis tot nu toe fantastisch. We hopen jullie snel weer meer mooie te verhalen te kunnen sturen.

Knuffel Bri & Clau